Στην μικρή γωνία του πλανήτη που ονομάζεται Ελλάδα έχουμε μεγάλη μερίδα ανθρώπων με δημόσιο βήμα που υποστηρίζουν σθεναρά πως η στάση μας πρέπει να είναι να κρατούμε «ισορροπία» και «ίσες αποστάσεις» σε σχέση με διάφορα ζητήματα που απασχολούν την επικαιρότητα. Το αιτιολογικό τους γι’ αυτήν την στάση (ή μάλλον την έλλειψή της) είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο: είμαστε αδύναμοι σαν χώρα, το συμφέρον μας είναι ν’ ακολουθούμε την νομιμότητα και το διεθνές δίκαιο, η σύγχρονη πολιτική σκηνή χρειάζεται μετριοπάθεια κλπ κλπ.

Γράφει ένα στέλεχος μίας ελληνικής συνεταιριστικής τράπεζας

Το ερώτημα που τίθεται συνεπώς, δεν είναι κατά πόσον κάποια στιγμή στο μέλλον θα καταρρεύσει ο καπιταλισμός και θα επακολουθήσει σοσιαλισμός, κοινοκτημοσύνη ή κάτι άλλο. Αυτό - θεωρητικώς τουλάχιστον - είναι μάλλον αναπόφευκτο ή και νομοτελειακό σύμφωνα με κάποιους.

Το ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολεί, είναι σε τι κατάσταση θα βρίσκεται η χώρα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή στο μέλλον.

Σκοπός της παρούσας τριλογίας είναι η ανάδειξη των συστατικών στοιχείων της σύγχρονης ελληνικής ταυτότητας καθώς και των διαχρονικών αγώνων του ελληνικού λαού για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί ένα από τα πιο σύνθετα και πολυσυζητημένα προβλήματα στην Ευρώπη — και ιδιαίτερα στην Ελλάδα — με βαθιές γεωπολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές διαστάσεις. Αν και πολλές πλευρές του φαινομένου συνδέονται με πραγματικές κρίσεις, πολέμους και ανισότητες, δεν λείπουν και οι φωνές που υποστηρίζουν ότι το πρόβλημα δεν είναι απλώς αποτέλεσμα "τυχαίων ροών", αλλά εξυπηρετεί και συμφέροντα συγκεκριμένων ελίτ, τόσο σε επίπεδο κρατών όσο και πολυεθνικών δομών εξουσίας.