Με αφορμή τις μαζικές συγκεντρώσεις παρατίθενται κάποιες σύντομες σημειώσεις, που μεταπηδούν από το γενικό στο ειδικό, και αφορούν την επιτυχία των κινητοποιήσεων και το τι δύναται να αφήσουν ως παρακαταθήκη για τους μελλοντικούς αγώνες.
Η κινητοποίηση που συνέβη επ’ αφορμής της επετείου των δύο ετών από την τραγωδία – έγκλημα στα Τέμπη θα μείνει ως γεγονός ορόσημο για την ελληνική ιστορία. Τα επακόλουθα είναι νωρίς ακόμη ν’ αποτιμηθούν, μπορούμε όμως να σημειώσουμε κάποια συμπεράσματα που εξάγονται απ’ όσα είδαμε την Παρασκευή:
Ο διάλογος στο Ριάντ για ειρήνη στην Ουκρανία είναι το εφαλτήριο για μεγάλες αλλαγές στον κόσμο.
Οι οικογένειες των θυμάτων με την συμπαράσταση σχεδόν ολόκληρου του ελληνικού πληθυσμού, πλην των κομματικών ακολούθων, ακόμα ζητούν τα αυτονόητα.
Η κάθοδος του ευρώ τα τελευταία δύο έτη στην χαμηλή τιμή των 1,032 USD, είναι ο ήχος ενός νομίσματος που σκάει κάτω από το βάρος των δικών του αντιφάσεων. Η δεινή θέση του ευρώ είναι συνυφασμένη με την αλαζονεία. Η απόφαση της Ευρώπης να υποκύψει στην Ουάσιγκτον δεν κατέστρεψε απλώς την οικονομία της, αλλά παραχώρησε την ίδια τη νομισματική κυριαρχία που κάποτε έκανε το ευρώ διεκδικητή για παγκόσμια σημασία.